Koray Arslan Evi

Tasarımcıları, projeyi anlatıyor:

Yelki’de (Güzelbahçe) 934 m²’lik parsel içerisinde konumlandırılan yapı, çevresini saran kadim çam ve zeytin ormanları arasında lineer plan kurgusuyla kendini gösterir. Doğu-batı ekseninde 240 cm kot farkı bulunan parselde uzanan yapı, iki ve üç katlı galeri boşlukları ile iç mekanda farklı mekansal algılar yaratarak konut içi gündelik akışın izlerine dair ipuçları verir. Bu noktada yapı, kullanıcısının gündelik hayatına eklemlenen doğayla bütünleşik bir sahneye dönüşür. Sahne, ortak alanlarda son derece geçirgen ve aydınlıktır. Büyük açıklıktaki şeffaf cam cepheler salondaki iki katlı galeri boyunca devam eder. Güney ve batı cephelerindeki 4,5 metrelik konsollar, dört mevsim boyunca gün ışığının iç mekandaki iz düşümünü farklı açılarda ve kotlarda okutur. Yapının her bir bileşeninde (zeminler, galeri boşlukları, düşey yüzeyler, merdiven vb.) ayrı bir görsel etkiye dönüşen yansımalar, iç mekana zengin perspektiflerle doğal çevreyi katar. Kirişsiz mantar döşemelerin içine çelik kirişlerle takviye yapılarak üretilen geniş konsollar güneşlenmeyi optimize eder ve yazın gölge sağlarken kışın güneş ışınlarının iç mekana süzülmesine izin verir.

Yapı boyunca kendini okutan betonarme plak döşemenin altında beliren hacimler yer yer iç içe geçerek bütünleşen yapısıyla kendine özgü mekansal akışı oluştururken, ayrışıp kesinleşerek mekansal özelleşmeyi vurgular. İç mekandaki çıplak brüt beton düşey yüzeyler yapısal anatomiyi kullanıcısına aktarır. İnşanın doğal sürecinde malzemenin başlangıç halinin görsel ve dokunsal keşfi, mekan-birey arasında kurulacak bağda farklı algılara zemin hazırlar. Kullanıcı bağlamında konut içi yaşantı ve mekanla kurulan ilişki, alışılmışın dışında kat yükseklikleri, iç mekanda oluşan sayısız yansıma, malzemenin ya da strüktürün doğal haliyle okutulması, iç içe akan hacimlerin yarattığı devingenlik ile sıradanlıktan sıyrılır.

Doğu ve batı aksında lineer ilerleyen yapı, alt zemin, üst zemin ve birinci kat olmak üzere üç kattan oluşur. +0.25 metrelik yol kotundan aşağıya inen dış mekandaki merdiven yapı girişinin yer aldığı alt zemin kata erişimi sağlar. Geniş giriş holünü çıplak brüt betonda 3 kat boyunca uzanan ahşap merdiven karşılar. Merdivenin asılı olduğu üç katlı galeri boşluğu, katlar arası mekansal ve görsel bağlantıyı pekiştirir. Giriş holünün gerisinde misafir yatak odası ve banyo konumlanırken, solda mutfak ve yemek alanı yer alır. Yemek masası için ayrılan alandan iki kat yüksekliğindeki galeriyle zenginleşen oturma alanına geçilir. Geniş açıklıklı cepheler ve brüt beton yüzeyler galeriyle bütünleşerek mekana özgü bir kimlik yaratır. Betonarme mantar döşemeden sarkan ve batı cephesine teğet geçen metal şömine, mekanı fiziksel olarak ısıtırken görsel bir obje olarak da mekan içi referans noktası haline gelmeyi başarır. Dış mekanda batı cephesine konumlanan havuz aynı zamanda oturma alanının yönlendiği manzaranın bir parçasıdır. Havuz kenarında kullanılan ahşap tik döşeme, (Teras zemininde kullanılan tik döşemenin bir yansıması da üstündeki dış mekan konsolun tavanında kendini gösterir.) su ögesi ve yeşil peyzaj arası geçişe yumuşak bir zemin hazırlar. Parsel içerisinde mevcutta var olan zeytin ağaçlarının düzenlenen yeni peyzajda kullanımı sağlanırken limon, portakal gibi meyve veren ağaçlar ile çam ağaçları dikilerek yeşil doku kuvvetlendirilir. Yapı etrafında tasarlanan peyzaj alanı, yoğunluklu bir yeşil alan ile çevrili olan parselde yapının söz konusu dokuya entegrasyonunu sağlar.

Giriş holünü karşılayan ve iç mekana görsel zenginlik katan bir obje olarak eklemlenen merdiven ile üst zemin kata erişilir. Bu katta ebeveyn yatak odası, ebeveyn banyosu, giyinme odası ile birlikte iki çocuk odası ve banyo yer alır. Merdivenin çıktığı ara mekan oturma mekanına saran galeri boşluğuna bakar. Yapının birinci katında ise; sauna, çalışma, hobi odaları ve teras mekanlarına ek olarak konut içi hizmet birimlerinin (ütü ve çamaşır odası gibi) yer aldığı mekanlar bulunur.

Gündelik hayatın tasvirinde ve şekillenmesinde kendine biçilen rolü temsil eden bir konut yapısı olarak Koray Arslan Evi, içerisinde yer aldığı doğal çevreye bütünüyle sergilenen bir obje olarak yerleşir. Böylece gündelik hayatın doğal akışının izlendiği bir sahne olmanın yanında kendisi de bu akışta sergilenen bir tasarım nesnesine dönüşür.