Satuti Konukevi

Satuti Konukevi’ni izah etmek istediğimizde öncelikli olarak işverenin Gürcü asıllı bir aile olduğunu belirtmek gerekir. Yapı, konut elde etme fikrinden farklı olarak, Gürcü kültürünü yaşatma ve bu kültürü Gürcülerin yoğun olarak yaşadığı Bahçecik’te paylaşma ve dayanışma amacıyla bir konukevi inşa etme düşüncesinin sonucudur. Gürcücede “güzel sofra” anlamına gelen “Satuti” adını verecekleri bu konukevinin inşa sürecinde, bölgede yaşayan Gürcü kültürü, işverenin taş ve ahşap ustalarının Gürcü kökenli olması,  biçim ve malzeme seçimiyle estetik yaklaşımda belirleyici bir etki oluşturmuştur. Hem mekânsal kurgunun hem de strüktürel oluşumun tüm aşamalarına etki edecek olan bu üretim biçiminin belirgin olan yanı, güçlü bir şekilde yerel mimariden devşirme arzusunu taşımasıdır. Malzemelerin çoğunun yerel kaynaklardan, düşük enerji ile doğadan ve geri dönüştürülmüş malzemelerden sağlanması fikri de yapının güçlü bir yerellik vurgusunu ve bu vurgu üzerinden tartışma kaynağı olma potansiyelini vaat etmiştir.

Yapı, betonarme, taş ve ahşabın kendine özgü avantajlarından yararlanmak, estetik duyarlılık ve yapım ekonomisi sağlamak amacıyla karma bir sistem olarak geliştirilmiştir. Zemin katta ve dış mekânda kullanılan taş, bölgeye yakın bir maden ocağından getirilmiştir. Doğal formu ile getirilen taş malzeme, şantiyede işlenmiş ve duvarların oluşumu için içerisi ve dışarısı olmak üzere çift sıra örülmüştür. Artan malzeme parçaları da duvar hacmi içerisinde değerlendirilmiştir. İç mekân dekorasyonunda yer yer yakın ocaklarda bulunan Kandıra taşı da tercih edilmiştir. Taş malzemenin alternatifleri arasında şöminenin yapımında kullanılan dere taşları da bulunmaktadır. Gürcistan’da sökülüp Türkiye’ye getirilen eski bir ahşap evin parçaları yeniden değerlendirilerek birinci katta ve çatı katının dış çeperlerinde kullanılmıştır. Bu malzemenin yetmemesi üzerine eski telefon direkleri de bu doğrultuda değerlendirilmiştir. Bölgeye yakın bir demiryolu güzergâhından çıkarılmış olan eskimiş demiryolu traversleri, ahşap atölyesinde yeniden işlenerek pencerelerin dış pervazlarında, sundurmalarda ve peyzajda kullanılmıştır. Yapıdaki tüm korkuluklar o coğrafyada yetişen kumar ağaçlarının dallarından üretilmiştir. Mevcut korkuluk düzeni içerinde kuruyup deforme olacak olan bu dalların, yıpranmış görüntüsüyle yapıya zamansallık kazandıracağı öngörülmüştür.