Mogan Camisi

Birinci olarak, mihrap duvarına yakın namaz kılma tercihi üzerinden şekillenen uzunlamasına cami mekanları geleneğinden bahsedilebilir; ilk İslam mabedleri bu şemada inşa edilmiştir. İkinci referans olarak, klasik Osmanlı mimari geleneğinde mihrap duvarının bir ışık duvarı olarak, vitraylarla bezenmiş şekilde tasarlanmasıdır. Üçüncü olarak ise, kent dışında, menzillerde, açık havada namaz kılmak için kullanılan ve yükseltilmiş bir zemin üzerinde bir mihrap duvarından oluşan namazgahlardan söz edilebilir.

Mogan Gölü Camisi, yukarıda söz edilen tarihsel örneklerin güncel bir yorumunda, birisi mihrap duvarı, diğeri son cemaat yerinin cephesi olmak üzere iki paralel mimari öğe arasında uzunlamasına tanımlanmış bir mekandır. Yapıya son cemaat yeri cephesinin izdüşümünde dikdörtgen bir dış avludan ulaşılıyor; Cami, park içinde bu yönden adeta bir namazgah ifadesi taşıyor. Avlunun bir köşesine dikilecek olan çınar ve göle bakan bahçe duvarı boyunca yer alacak beş adet ıhlamur ağacı bu ifadeyi destekliyor.

Son cemaat cephesi, arasında minareye, bodrum kattaki abdesthanelere bağlantıları ve ayakkabılıkları içeren cami giriş holünü barındıracak şekilde iki sıra duvardan oluşuyor; asimetrik bir saçak altında tanımlanan giriş kapısı mihrap aksında yer alıyor. Bu duvar -yapıdan geçilerek tek hacim halindeki namaz alanına ulaşılıyor; sadece içeriden algılanan beş adet basık tonoz mekanının ölçeğini belirliyor.. Namaz kılanlar bu cepheden süzülerek gelen Gölbaşı ışığına yönelmesi için namaz alanının mihrap cephesi, mihrap nişini oluşturan duvar dışında tamamen yarı geçirgen dikey strüktürel cam elemanlarla kaplı.

Dış avlu tarafında minareyle bütünleşen bir duvar - yapı olarak algılanan Cami kitlesi, bunun arkasında taş kaplı iki yan cephe ve cam kaplı mihrap cephesinin dışta vurgulanması ile oluşan dikdörtgen prizma şeklinde. Mihrap duvarı eğim yönünde yerden koparılarak ayrıştırılıp bu noktada her iki yanda kaba taş duvarlar ile arazi kademeleri mimari olarak ele alınıyor.