Bukhari Evi

Kullanıcılarının teras bahçelerini sosyal olarak kullanma isteğini, arazinin verimli tarla topraklarıyla paralel çalıştıran konut, iki farklı işlev tipinin ortasında tampon görevi gören bir tipoloji oluşturmaya çalışır. Kullanıcılarının doğrudan isteğiyle şekillenen tuğla cephe; eskimeye açık, yaşanmışlık hissinin zamanla işleyeceği çıplak beton peyzajla giydirilmiştir. Projenin temelini şekillendiren, iki farklı işlevdeki arazi tipini bir araya getiren bu peyzaj, konuttan uzaklaştıkça iki paralel rampayla araziye doğru çözünerek kaybolur. Geniş açıklıklı cepheleriyle geçirgen bir çekim noktası haline gelmeyi hedefleyen Bukhari Evi, bu iki işlev arasında da görsel olarak geçirgen bir arayüz haline gelir. Betonarme pergola ve üst kotta yer alan derin balkon, rampaların toplanarak buluştuğu - konuta yönelimi kuvvetlendiren meydanı yaratır. Projenin tümüne hakim olan sert tasarım çizgisini iç mekanda da devam ettiren yaklaşımla modern ve geleneksel bir araya getirilmesi hedeflenir. Az, ancak keskinlikten arındırılan mimari detaylar, mekanların nesiller boyu kullanıldığı hissini çağrıştırır. Salonda şömine etrafına giydirilen geleneksel motiflerden oluşan el yapımı özel seramikler, bu çağdaş ve modern mirasın en görünen ifadesidir.