Haldun Taner Sahnesi Restorasyon ve Yeni Kullanım Projesi
“Haldun Taner Sahnesi Restorasyon ve Yeni Kullanım Projesi”, İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı ve İstanbul Şehir Tiyatroları Haldun Taner Sahnesi olarak kullanılan Eski Kadıköy Hal Binası’nı çağdaş bir restorasyon anlayışı ve güncel ihtiyaçlar çerçevesinde, diğer fonksiyonlardan arındırılıp tamamen bir tiyatro yapısı olarak yeniden işlevlendirme projesidir. Korunması gerekli bir kültür varlığı olan bu bina, özellikle 1985 yılında yapının mekanlarını ve ana strüktürünü negatif yönde etkileyen bir müdahale görmüştür. Yeni proje koruma yasalarına uygun bir şekilde, yapının özgün kontur gabarisi ve aynı zamanda arsa sınırı olan zemin kat planı içinde, yapının kalan özgün dış cephe duvarlarını ve çatının özgün geometrisini koruyarak tasarlanmıştır. Yeni sahne ve teknolojisi de bu limitlerin el verdiği ölçüde yapılabilmiştir.
Yaklaşık 90 yıllık tarihinde sebze-meyve hali, itfaiye garajı, hurda araç deposu ve belediye müdürlükleri için ofis, konservatuar ve tiyatro salonu olmak üzere pek çok farklı amaç ile kullanılan yapı ayrıca çeşitli zamanlarda uzun süre boş ve bakımsız bırakılmıştır. Bugüne kadar farklı kurumlar tarafından yapılan müdahaleler ne yazık ki bütüncül ve koordineli bir planlama anlayışından çok uzaktır. Hal Binası bu süreçte oldukça yıpranmaya uğrasa da en büyük bozulma 80’li yıllarda meydana gelmiştir. Dalan Dönemi’nde binanın konservatuara çevrilmesi için restorasyon adı altında yapılan kapsamlı değişiklikler yapının kimliğine büyük zarar vermiştir. Daha sonra günümüze kadar yine plansız bir şekilde her kullanıcı sadece kendi ihtiyacı çerçevesinde keyfi eklemeler yapmaya devam etmiştir.
Yeni Haldun Taner Sahnesi projesi; mimari, statik, mekanik ve elektrik projeleri kadar sahne, ışık ve akustik tasarımı gibi özel uzmanlık projelerinin de bütüncül olarak ele alındığı, çok boyutlu bir restorasyon çalışmasıdır. Eski yapının korunması için uygulanacak restorasyon ilkeleri ile yapılacak yeni ekte kullanılacak çağdaş mimarlık yaklaşımının uyumlu bir şekilde bir araya gelmesi projenin en önemli tasarım ilkelerinden birini teşkil etmektedir.